Στην οδο Κολοκοτρωνη μπαινω σε ενα στενακι με αριθμο 1-3 και βλεπω μια ταμπελα να γραφει "κεντρικον restaurant cafe"
Ηταν παλιο εστιατοριο-καφε της εποχης.καπου πιο μεσα υπαρχει μια στο εν ονοματι Χ.Μπολανη.ΔΙπλα ακριβως βρισκεται ενα κτιριο τριοροφο.
ο τριώροφο κτίριο επί της οδού Κολοκοτρώνη 3, οικοδομήθηκε τη δεκαετία του 1880 και αποτελεί πρώιμη μορφή συνδυασμού μεγάλης αστικής κατοικίας με καταστήματα στο ισόγειο. Το 1979 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο από το Υπουργείο Πολιτισμού, μαζί με το γειτονικό κτίριο επί της Κολοκοτρώνη 5 (αμφότερα ιδιοκτησίας του Μετοχικού Ταμείου Στρατού) αμέσως μετά όμως αποχαρακτηρίστηκαν, προκειμένου να κατεδαφιστούν. Ενώ είχε ξεκινήσει η καθαίρεση των ορόφων, τελικώς κηρύχθηκαν εκ νέου διατηρητέα και, μερικά χρόνια αργότερα, αποκαταστάθηκαν μεν εξωτερικά, αλλά υπέστησαν αμφότερα ριζική αναμόρφωση του εσωτερικού τους, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν αρχικά ως κτίρια γραφείων και στη συνέχεια ως καταστήματα.
Παρακατω βρισκω στο νουμερο 12 στην στοα Αγ.Γεωργιου και πιο κατω στο νουμερο 25 ειναι η στοα Πραξιτελους.Αργοτερα βρισκω μπροστα μου ενα πολυυ παλιο κτισμα, τρομακτικο θα ελεγα.Ειναι στην οδο Αγιου Μαρκου και κολοκοτρωνη γωνια,εχει πολλα παντζουρια και ο τοιχος μοιαζει να λεει <<καταρρεω>>
Περνω και απο τη στοα Κουρτακη που μεσα βρισκονται τα γνωστα αγνωστα μαγαζια που περνας κανα βραδακι με μια μπυρα στο χερι.
Κατηφοριζω διασχιζοντας την οδο Βορεου και φτανοντας στην αθηνας.Δεν βλεπω πολλα σημερα εδω,αλλες φορες εχει περισσοτερο κοσμο .Ειμαι στο στο Μοναστηρακι.Κοσμος πολυς στην πλατεια!
Αντικριζω και κατι οχι πολυ ευχαριστο..ενας ανθρωπος βρισκεται αναισθητος με το προσωπο του στο βρωμικο τσιμεντο της πολης..
Φτανω στην ερμου χαμηλα και κατεβαινω προσ τα κατω..στ αριστερα μου ειναι κοσμος που εχει αραδειασει καθε λογης πραματα και τα πουλανε.Δε μπορει να βαλει ο νους σου τι μπορεις να αγορασεις! Χαμηλοτερα εχει μαγαζια με αντικες.Γραμμοφωνα ασημικα,πλεκτα,τσιγκινα ποτηρια,δισκοι για πικ απ και οοοτι αλλο φανταζεσαι!Οι ανθρωποι χαμογελαστοι!
Περναω απεναντι στην πλατεια Ασωματων.
Βρισκω το ναο Αγιων ασωματων Θησειου 7 στο μοναστηρακι.
Ναός σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο του β' μισού 11ου αι., αντιπροσωπευτικός της Αθηναϊκής σχολής ναοδομίας της εποχής αυτής. Αναστηλώθηκε το 1960, οπότε αφαιρέθηκαν οι μεταγενέστερες προσθήκες και αποκαταστάθηκε στην αρχική του μορφή. Τα χαμηλότερα τμήματα των πλευρικών τοίχων σχηματίζονται από μεγάλες πέτρες, τοποθετημένες σε σχήμα σταυρού, χαρακτηριστικό πολλών ναών της περιόδου αυτής. Μοναδικές λεπτομέρειες της αρχιτεκτονικής του ναού είναι η ισλαμικής έμπνευσης αψίδα της βόρειας εισόδου και τα πήλινα πλακίδια με ανάγλυφη διακόσμηση παλαιάς αραβικής γραφής ( κουφικής ), τα οποία είναι εντοιχισμένα στη δυτική όψη του ναού. Η χρήση ανατολικών διακοσμητικών στοιχείων αποτελούσε τάση της εποχής, που πιθανώς να συνδέεται με την παρουσία αραβικής εμπορικής κοινότητας στην Αθήνα στην εν λόγω εποχή.
Αριστερα μου βλεπω το Athenaeum Ωδειο.Στεγάζεται σ΄ ένα σχετικά μεγάλο διώροφο διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο, εντός του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, και επί της οδού Αδριανού 3 στο Θησείο. Στους χώρους, του που έχουν διαμορφωθεί κατάλληλα περιλαμβάνονται δύο αίθουσες συναυλιών, αίθουσα μουσικής βιβλιοθήκης, και μεγάλος αριθμός επιμέρους αιθουσών διδασκαλίας μουσικής θεωρίας και πιάνου, εγχόρδων, πνευστών, νηκτών οργάνων, κρουστών, μονωδίας, εργαστήρι όπερας, βυζαντινής μουσικής, μουσικής προπαίδειας, τζαζ, παραδοσιακής μουσικής και σύγχρονου τραγουδιού κ.ά., καθώς και εξειδικευμένα μουσικά σεμινάρια ελληνικά και διεθνή.
Κοσμος κοσμος κοσμος ! Γεματα τα φαγαδικα,οι καφετεριες,τα μαγαζια..!Δεξια οι γραμμες του ηλεκτρικου αναμεσα στα αρχαια μνημεια φερνουν μια εικονα κατι αρχαιου και συγχρονου μαζι που εχει ενδιαφερον.
Περνω απο κατω και βλεπω στον αριθμο 27 της οδου Αδριανου να κρεμονται ξερα κλαδια απο ενα πανεμορφο γαλαζιο μπαλκονακι !
Φτανω ξανα στην πλατεια Μοναστηρακιου,στη γνωστη εκκλησια της παναγιας Παντανασσας.Ο ναός της Παναγίας της Παντάνασσας, επονομαζόμενος "Μέγα Μοναστήρι" ή "Μοναστηράκι", είναι μια καμαροσκέπαστη βασιλική, πιθανόν του 9ου-11ου αιώνος, που μαρτυρείται όμως για πρώτη φορά τον 17ο αιώνα, ως μετόχι της Μονής Παναγίας της Καισαριανής. Μετά την απελευθέρωση υπέστη δύο βασικές ανακαινίσεις, την πρώτη κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και τη δεύτερη (υπό την αιγίδα του αρχιτέκτονα Ιωάννη Κολλινιάτη), το έτος 1911. Κατά τις ανακαινίσεις εκείνες αφαιρέθηκε η κόγχη του υπέρθυρου και αλλοιώθηκε τελείως η πρόσοψη του ναού, οικοδομήθηκε επάνω από την είσοδο λίθινο κλιμακωτό κωδωνοστάσιο, το οποίο στη συνέχεια αφαιρέθηκε και αντ' αυτού προστέθηκε το παρακείμενο στη βορεινή πλευρά κωδωνοστάσιο, ενώ παράλληλα κατεδαφίστηκε ο παλαιός περίβολος και διανοίχθηκε η σημερινή πλατεία. Στα τέλη του 20ού αιώνα πραγματοποιήθηκε μια νέα ανακαίνιση που αποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό την παλαιότερη μορφή της πρόσοψης .
Στο κεντρο της τεραστιας πλατειας στο Μοναστηρακι λοιπον,βρισκεται ενας ηλικιωμενος ανδρας με ξενοφερτα χαρακτηριστικα που καλει τον κοσμο να δοκιμασει το ροφημα που πουλαει μεσα σε μεγαλα μπρουτζινα σκευη.Γραφει απ εξω 'σαλεπι'.Δοκιμασα και μου φανηκε νοστιμο.Φτιαχνεται λενε απο το λουλουδι ορχιδεα. Η κοινή ονομασία σαλέπι αναφέρεται στο αλεύρι που λαμβάνεται από τους ξηρούς κονδύλους πολλών ειδών της οικογένειας Ορχεΐδες.
Καθησα να ξεκουραστω και παρατηρουσα τους ανθρωπους γυρω μου..ηταν τοσο διαφορετικοι μεταξυ τους!Μια νεαρη κοπελα στεκεται διπλα μου ορθια και μοιαζει να αναζητα κατι.Ενας νεαρουλης την πλησιαζει βρισκοντας μια δικαιολογια για να μιλησουν γιατι φαινεται αμηχανος και τα μαγουλα του εχουν κοκκινισει!Εκεινη του απαντα χαμογελαστη και σκυβει το κεφαλι της..πλακα εχει να βλεπεις σαν ταινια μπροστα σου σκηνες της καθημερινοτητας που μονο στην ανουσια τηλεοραση νομιζεις πως υπαρχουν!
Ο κοσμος εχει μαζευτει στη μεση και παρακολουθει ενα show χορου μιας μικρης ομαδας αγοριων που παρουσιαζουν τις γνωσεις τους πανω στο free style.Διπλα 2 μικρουλικα πιτσιρικακια προσπαθουν να μιμηθουν αυτα που βλεπουν κανοντας κολοτουμπες χωρις σταματημο!
Ενας ανδρας καθισμενος σε ενα πεζουλι κοιταει στο απειρο.Φαινεται σκεπτικος και εχει ενα πολυ σοβαρο βλεμμα τρωγοντας ξηρους καρπους απο τη χουφτα του.Γυρισα το κεφαλι μου απο την αλλη γιατι μου τραβηξαν την προσοχη 3 παιδακια που τσακωνονταν για ενα γλυφιτζουρι.Ωσπου να γυρισω ο ανδρας που ηταν πριν χαμενος και βυθισμενος στις σκεψεις του,ειχε εξαφανιστει!
Εχω εδω και περιπου ενα 10λεπτο και κοιταζω με καθολου διακριτικοτητα -το δηλωνω- εναν ανθρωπο που εχει αρπαξει ενα κομματι ψωμι στο στομα και παραλληλα τρωει πατατες απο ενα κεσεδακι .Φαινεται πεινασμενος και με τους ωμους σηκωμενους τρωει σαν να μην θελει να τελειωσει ποτε!Φευγοντας με κοιταζει και μου κανει νοημα να παω στο μερος του...μου λεει : <<θελεις να φας;Πεινας μηπως;>> χαμογελασα , του ειπα οχι και του επιασα την κουβεντα.Μου ειπε οτι τον λενε Niazi ειναι 52 χρονων και τρωει απο ενα συσσίτιο καθε μερα εκει κοντα στο κεντρο. <<Ειμαι 30 χρονια στην Αθηνα και δεν εχω λεφτα να φυγω,να παω καπου αλλου, να αλλαξει η ζωη μου..Ειμαι δυστυχισμενος πολυ και δε θελω να ζω αλλο γιατι ειναι σα να μη ζω >> μου ελεγε.Δεν εχει φιλους μονο γνωστους εχει απο δω κι απο κει,ζει σε ενα δωματιο που ειναι φιλοξενουμενος.Οταν τον ρωτησα τι ειναι αυτο που πιστευει πως θα τον κανει ευτυχισμενο εκτος απο το να φυγει , μου ειπε πως θελει να βρει μια γυναικα γυρω στα 37 ,ομορφη,μορφωμενη,να του μαθει πραγματα και να ζουν ερωτευμενοι χωρις να ντρεπεται για εκεινον!Αφου τελειωσαμε την κουβεντα μας ,τον αποχαιρετησα και συνεχισα το δρομο μου.
Περπαταω ολη την Ερμου,μα,επιτρεψτε μου να μην αναφερθω στην πληθωρα των καταστηματων της πλακοστρωτης ανηφορας πιστευοντας πως ειναι ασκοπο να γεμισω σελιδες μιλωντας για το ψευτοshopping therapy.Λιγος κοσμος και μεγαλος αριθμος αστυνομικων εχει κλεισει τους δρομους του κεντρου λογω ημερας.Διασχιζω τον δρομο και παω απεναντι για να μπω τελικα στο στενο της Βουκουρεστιου.Αλλο απο κει..Μαγαζια Ralph Lauren,Gant,Louis Vitton,Prada,Dior και συνεχιζεται.. βρισκονται ολα σ αυτο το στενο.Αδειος ο πεζοδρομος.Καλυτερα ,γιατι καμια ορεξη δεν ειχα να αντικρισω τα προσωπα των γυναικων που περπατουν εδω κοιτωντας με καθε φορα απο πανω ως κατω λες και εχω ντυθει κανα αγριο ζωο της ζουγκλας,η οτιδηποτε αλλο παραξενο φανταζονται.Εχει ωραια μερα σημερα,εχει ηλιο και το αναφερω γιατι ανεβαινοντας την ανηφοριτσα βλεπω την σκια μου μπροστα και παιζω.Νομιζοντας πως ειμαι μονη μου, αρχιζω να κουναω τα χερια μου κανοντας τη σκια μου να μοιαζει σα να εχει καποιο ενδιαφερον !Ακουω βηματα απο τα τακουνια μιας γυναικας που κατεβαινει και σοβαρευομαι γιατι ηδη εχουμε ξεφυγει ,μην κανω τον κοσμο να χανει καθε ελπιδα..!Κοιταζω γυρω,πανω , κατω αλλα δεν βρισκω κατι να με κραταει εδω και το βημα μου γινεται πιο γοργο ωσπου φτανω στη Σκουφα ξαναα...!Απο δω το παω, απο κει το φερνω ,παντα σ αυτη τη Σκουφα καταληγω εδω και 3 χρονια .Αυτο θα ελεγα οτι φαινεται ανησυχητικο και νομιζω θα συμφωνησουν και οι συμμαθητες μου.
Στο ισογειο ενος κτιριου στην Σκουφα,βλεπω εναν ανθρωπο αφοσιωμενο να ζωγραφιζει εναν μαγικο κοσμο.Τον πλησιασα και μου εδειξε ολα οσα ειχε ζωγραφισει για ενα μαγαζι που ανοιγει τωρα και το φτιαχνει με τη δικη του φαντασια
Λιγο παρακατω ειναι η εκκλησια του Αγιου Διονυσιου .Ο ιερός ναός του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου βρίσκεται στην οδό Σκουφά 34 στο Κολωνάκι. Το σχέδιο είναι του Αναστάσιου Ορλανδού σε ρυθμό νεομπαρόκ. Έχει σταυροειδή μορφή με μεγάλο θόλο και ιδιαίτερα νεοκλασικά στοιχεία στο εξωτερικό του.
Συνεχιζω τον περιπατο μου για να γυρισω σπιτι μου ,διοτι κανενα ΜΜΜ δεν ειναι εν κινήσει.Περπατω στην Ιπποκρατους και βλεπω ενα κτιριο.(1870-1875)Τυπική διπλοκατοικία που οικοδομήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1870 και φέρει τα στοιχεία ενός ώριμου κλασικισμού, χωρίς ωστόσο ιδιαίτερα μνημειακό χαρακτήρα (αξιοπαρατήρητη η έλλειψη του αετώματος). Διαθέτει δύο οροφοδιαμερίσματα με χωριστή είσοδο και κλίμακα .
Εχω σταματησει να γραφω πληροφοριες και σχολια και απλως προσπαθω να μου δωσω κουραγιο γιατι εχω αρκετο δρομο ακομη μπροστα μου..και πειναωωω..
Κατερινα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου